موارد استفاده : تحقیق و آموزش
منابع فارسی: دارد
منابع لاتین: دارد
پیشینه داخلی جدید: دارد
پیشینه خارجی جدید: دارد
نوع فایل: Word قابل ویرایش
تعداد صفحه: 50 صفحه
شماره فایل : 358 mg
همه تكنیك‌های محاسبه كارایی بر اساس تابع تولید عمل می‌كنند. تابع تولید تابعی است كه بیشترین ستاده ممكن را به ازای هر نهاده در یك سازمان مشخص می‌كند. در حالت كلی روشهای تعیین تابع تولید به دو دسته روشهای پارامتری و روشهای غیر پارامتری تقسیم می‌شوند.
در روشهای پارامتری كه در علم اقتصاد مورد استفاده قرار می‌گیرد ابتدا یك فرم تابعی برای تابع تولید در نظر گرفته می‌شود و سپس با استفاده از مقادیر ورودی و خروجی پارامترهای مجهول تابع برآورد می‌شود. در روشهای غیر پارامتری هیچ فرم تابعی پیش‌فرض برای تابع تولید در نظر نمی‌گیریم و تابع تولید بوسیله خود واحدها تعیین می‌شود.
روشهای پارامتری هم از لحاظ محاسباتی و هم از لحاظ منطقی محدودیتهایی دارند كه از جمله آنها می‌توان به موارد زیر اشاره كرد: - در روشهای پارامتری لازم است كه یك فرم تابعی برای تابع تولید داشته باشیم تشخیص اینكه تكنولوژی تولید از چه فرم تابعی تبعیت می‌كند مشكل است و استفاده از فرمهای تابعی رایجی مانند كاب-داگلاس، به عنوان تابع تولید ممكن است در بعضی از فعالیتهای تولیدی درست نباشد.
- در روشهای پارامتری واحدها باید فقط یك تولید یا به عبارتی یك خروجی داشته باشند و این در حالی است كه ممكن است واحدهای تحت ارزیابی، چند محصولی باشند. - استفاده از روش كمترین مربعات برای برآورد پارامترهای تابع تولید بیان كاملی از نقاط ممكن تولید نمی‌باشد. زیرا طبق تعریف، تابع تولید بیشترین تولید ممكن به ازای هر ورودی است در حالی‌كه تابع محاسبه شده از این روش بیشترین تولید ممكن را در هر ورودی بدست نمی‌دهد.
ادامه مقاله به طور کامل در فایل اصلی موجود است.
