آموزه های دینی: مجموعه آموزه ها و اصول و چهارچوب هایی است که ضمن ساختارمند بودن، براساس طرح پیشنهادی خدا (کتاب آسمانی قرآن) که با ایجاد انگیزه و طرح مساله برای تفکر و ارائه روش عملی جهت تمرین و کسب تجربه و بررسی نتایج فکری و تجارب عملی، زندگی را به فرصت و امکانی در جهت تحقق تمامیت انسان تبدیل می نماید(صالح پور و همکاران، 1388). تحقیقات ارتباط تنگاتنگ دین را با تعلیم و تربیت نشان می دهد. ملائکه (1375) معتقد است که امروزه از یک سو دستگاه ها و نهاد های مختلف تعلیم و تربیت عهده دار آموزش و تربیت دینی در جامعه هستند و از سوی دیگر، خانواده به شکل غیر رسمی به تربیت و آموزش دینی فرزندان می پردازد. از آنجا که انسان موجود اثر گذار، اثر پذیر و دارای نیروی اختیار، انتخاب و اراده آزاد است، بنابراین برای شکوفایی و به فعلیت رسیدن قوا و استعداد هایش، نیاز به تربیت دارد و تنها، تربیت دینی است که می تواند نیاز های مختلف او را برآورده و زمینه ی تکامل همه جانبه ی او، به ویژه در بعد معنوی و الهی را فراهم کند(طراح، 136، 56).