موارد استفاده : تحقیق و آموزش
منابع فارسی: دارد
منابع لاتین: دارد
پیشینه داخلی جدید: دارد
پیشینه خارجی جدید: دارد
نوع فایل: Word قابل ویرایش
تعداد صفحه: 59 صفحه
شماره فایل : 669 mg
براساس برنامه سوم توسعه ، طرحی با عنوان طرح توسعه کارآفرینی در دانشگاه‌های کشور که به اختصار «کاراد» نام گرفت. تدوین و اجرای آن با نظر سازمان مدیریت و وزارت علوم در دوازده دانشگاه کشور شروع و مسؤولیت پی‌گیری اجرا و امور ستادی آن از سوی وزارت علوم در اواخر سال 1379 به سازمان سنجش واگذار شد. این امر به منظور ترویج کارآفرینی و در راستای پیشگام شدن نظام دانشگاهی در امر کارآفرینی برنامه‌ریزی ابلاغ شد.
طرح کاراد به منظور ترویج، پژوهش و آموزش کارآفرینان کشور و تحقق اهداف زیر در حال اجرا است: • ترویج فرهنگ کارآفرینی و ارتقای شناخت جامعه دانشگاهی به ویژه دانشجویان نسبت به کارآفرینی و کارآفرینان و نقش آنها در رونق اقتصادی ، ایجاد اشتغال و رفاه. • ترغیب و جلب جامعه دانشگاهی به دوره های آموزشی کارآفرینی. • گسترش تحقیقات در خصوص کارآفرینان، پروژه‌های کارآفرینی، محیط و فضای کارآفرینان و سایر زمینه‌های مرتبط با توجه به شرایط و مقتضیات ایران. • صدور بخشنامه‌هایی به تمام دانشگاه‌های کشور برای ارایه واحدهای درسی مربوط به کارآفرینی. • همچنین به منظور دستیابی به اهداف تعیین شده، برنامه‌هایی به شرح زیر است: • برنامه‌ریزی محتوای آموزشی، تربیت استادان، آموزش کارآفرینی، ارایه آموزش‌های کارآفرینی در غالب برگزاری کلاس‌ها و برگزاری جشنواره کارآفرینی. • شناسایی، انتخاب کارآفرینان برگزیده سال و برگزاری جشنواره کارآفرینی. • انتقال دانش و دستاوردهای تحقیقاتی مرتبط با کارآفرینی از خارج به داخل کشور.
• بسترسازی و حمایت های مالی، اطلاعاتی مناسب در جهت راه‌اندازی فعالیت‌های کارآفرینی. • کمک به ایجاد مراکز رشد ( انکوباتورها) در دانشگاه‌های کشور. نتایج برنامه سال 2008 دیده‌بان جهانی کارآفرینی GEM در ایران نیز نشان داده است که کارآفرینان بالقوه ایرانی بیش از کارآفرینان سایر اقتصادهای عضو پیش از راه‌اندازی کسب و کار به پشتیبانی و حمایت سیستم آموزشی نیازدارند. البته 2/3 درصد کارآفرینان بالقوه ایرانی اعلام کرده‌اند که به اندازه کافی سیستم آموزشی موجود در راه‌اندازی به آنها کمک کرده است که این امر بالاتر از میانگین اقتصادهای مبتنی بر عوامل تولید است.
همچنین این بررسی نشان داده است که ایرانی‌ها با وجود برخورداری از قابلیت‌های کارآفرینانه (60درصد) قادر به تشخیص فرصت‌های کارآفرینانه نیستند. برای حل این معضل می‌توان از طریق آموزش «تشخیص فرصت‌های کارآفرینانه» و تقویت هوشیاری کارآفرینانه به‌ویژه نرخ کارآفرینی فرصت‌گرا را در ایران ارتقای داد. همچنین که کسانی که آموزش کارآفرینی را به صورت داوطلبانه دریافت می‌کنند، نسبت به کسانی که آموزش اجباری دریافت می‌کنند فرصت‌های کارآفرینانه را به خوبی شناسایی کرده و انگیزه کارآفرینانه بیشتری دارند. اما کسانی که آموزشی در رابطه با کارآفرینی دریافت نمی‌کنند از وجود فرصت‌های کارآفرینانه غافل بوده، بنابراین قصد کارآفرینانه کمتری هم دارند.
ادامه مقاله به طور کامل در فایل اصلی موجود است.
