موارد استفاده : تحقیق و آموزش
منابع فارسی: دارد
منابع لاتین: دارد
پیشینه داخلی جدید: دارد
پیشینه خارجی جدید: دارد
نوع فایل: Word قابل ویرایش
تعداد صفحه: 31 صفحه
شماره فایل : 585 mg
یادگیری سازمانی فرایندی است پویا كه سازمان را قادر می‌سازد تا به سرعت با تغییر سازگاری یابد. این فرایند شامل تولید دانش جدید، مهارتها و رفتارها می‌شود و به وسیله تسهیم میان كاركردی و یادگیری همكارانه، تقویت می‌شود. نتایج این دو اصل، خلق فرهنگ یادگیری و فرهنگ مشترك درمیان همه كاركنان است. یادگیری سازمانی به عنـــوان یك عامل نجات‌بخش ظهور كرده و می‌تواند موفقیت سازمانها را تضمین كند. هزاران شركت مشاوره در سرتاسر آمریكا، برای اداره «سرمایه‌های دانش» و «سرمایه‌های فكری» سازمانها، «راهكار» ارائــه می‌دهند.
این راهكارها، به گونه‌ای ثابت، جهت‌گیری تكنولوژیك دارند. اما آنچه فراموش شده است بعد انسانی مسئله است. مدیریت موازی با مدیریت دانش، همان یادگیری سازمانی است. در مفهوم سنتی انجمن منابع انسانی، یادگیری سازمانی، به دلیل فقدان ساختار از سوی مدیریت دانش، مورد انتقاد قرار گرفته است.
مدیریت دانش، ابتدا از مدیریت اطلاعات، فناوری اطلاعات، بازاریابی و مالی نشأت گرفته است و ازسوی انجمن منابع انسانی، خیلی تكنولوژیك در نظرگرفته می‌شود. داونپورت و پروساك (1998) در كتاب خودشان «دانش عملی»، توضیح می‌دهند كه اگر سازمانها با تمركز بر روی یــــادگیری سازمانی، به مدیریت دانش نزدیك شوند، بسیار مطلوب خواهد شد. آنها به یك نكته مهم به وسیله نوناكا و تاكوچی (شركت تولید دانش، 1995) تأكید می‌كنند:
«... تركیب افراد، با تجربه و دانش متفاوت، یكی از شـــرایط ضروری برای خلق دانایی است» (بابایی، 19، 1383). دو مؤلفه‌ای که واقعاً به نظر می‌رسد باعث شده‌اند یادگیری سازمانی مورد توجه قرار گیرد عبارتند از: 1) نرخ تغییرات؛ 2) افزایش فشارهای رقابتی. که هر دو از جهانی شدن نشئت گرفته‌اند. در توضیح یادگیری سازمانی باشل وپروبست (1997) معتقدند که: «یادگیری سازمانی پارادایم متفاوتی را ارائه می‌دهد که توسط آن سیستمها تغییر می‌کنند و بنابراین به ما اجازه می‌دهد تا اقتصاد و جامعه را دوباره تعریف کنیم.
همچنانکه موقعیتها و ادراکات افراد نیز تغییر می‌یابند، قالبهای فكری موجود مناسبتها و وابستگیهای خود را از دست می‌دهند و قالبهای فكری جدیدی ظهور می‌کنند». اما این گفته که «یادگیری سازمانی قالب فكری جدیدی است که توسط آن سیستمها تغییر می‌کنند» ادعایی تند و جسورانه است، گر چه امری است که به نظر می‌رسد در میان بیشتر نویسندگان صاحب نفوذ مشترک است. چهارگزاره مشترک كه مفهوم یادگیری سازمانی را پی‌ریزی می‌کنند عبارتند از: 1) به منظور بقا، سازمان می‌بایستی حدأقل بسرعت تغییرات محیطی بیاموزد.
بدین معنی که توانایی یک سازمان برای تطبیق با تغییرات محیطی‌اش به توانایی سازمان در یادگیری‌اش بستگی دارد. 2) میزانی که یک سازمان نیاز دارد تا از شکلهای سنتی یادگیری به سمت یادگیری سازمانی حرکت کند، به درجه بی‌ثباتی (تغییر) محیطش بستگی دارد.
ادامه مقاله به طور کامل در فایل اصلی موجود است.
