موارد استفاده : تحقیق و آموزش
منابع فارسی: دارد
منابع لاتین: دارد
پیشینه داخلی جدید: دارد
پیشینه خارجی جدید: دارد
نوع فایل: Word قابل ویرایش
تعداد صفحه: 66 صفحه
شماره فایل : 430 mg
مديريت دانش 4 عنصر اساسي دارد: دانش، مديريت، تكنولوژي اطلاعات و فرهنگ سازماني. هر كدام از اين اجزا نقشي عمده در مديريت دانش داشته و مي‌تواند تأثيري بسزا در موفقيت يا شكست آن داشته باشد. مديريت دانش معروفيت خود را از طريق بكارگيري دانش و اطلاعات بمنظور ايجاد هماهنگي تغييرات پويا در سازمان و رشد و توسعه نظامهايي جهت تسريع انطباق پذيري سيستم با تغييرات محيط پيرامون كسب نموده است. امروزه انواع موسسات در محيطهاي تازه‌اي فعاليت مي‌نمايند.
بنابراين بايد قادر به خلق و بكارگيري دانش جديد و بازآفريني دانش گذشته بمنظور دستيابي به اهداف خويش باشند. در حاليكه مديريت دانش تاكيد زيادي بر فن آوري اطلاعات مي‌نمايد و در بسياري از موارد به عنوان مديريت مبتني بر فن‌آوري تعريف مي‌گردد، اما در حقيقت مفهومي فراتر از آن دارد. داون پورت مؤلفه‌هاي اساسي مديريت دانش را شامل موارد زير مي‌داند: • فرهنگ: شامل ارزشها و اعتقادات اعضاي سازمان در ارتباط با مفاهيم اطلاعات ودانش • فرايندعمل: در حقيقت افراد چگونه از اطلاعات و دانش در موسسات خود بهره گيري مي‌نمايند. • سياستها: شامل موانعي كه در فرايند تسهيم دانش و اطلاعات در سازمان پديد مي‌آيد. • فن آوري: چه سيستمهاي اطلاعاتي در موسسه موجود است.
مديريت دانش شامل فرايند تركیب بهينه دانش و اطلاعات در سازمان و ايجاد محيطي مناسب بمنظور توليد، تسهيم و بكارگيري دانش و تربيت نيروهاي انساني خلاق و نوآوراست. چرا بايد از مديريت دانش بهره جست؟ مهمترين اهداف يك مؤسسه در زمينه مديريت مطلوبتر دانش شامل حفظ و نگهداري اعضاي كليدي سازمان، ارتقاء سيستم انگيزشي، شناخت محيط و بهبود خدمات‌دهي به ارباب رجوعان مي‌باشد. تحقيقات، بيشترين موارد بهره‌گيري سازمانها و مؤسسات مختلف از مديريت دانش را به قرار زير تعيين نموده است: • كسب و تسهيم دانش(7/77%) • مهارت آموزي و يادگيري سازماني (4/62%) • ارتباط بهينه با مشتريان (58%)
• ايجاد مزيت رقابتي (7/55%) (دايرومك داناف، 2001) نمودار 1 موارد استفاده مؤسسات گوناگون از مديريت دانش را نشان مي‌دهد. در حقيقت مديريت دانش كارآمد منجر به كاهش خطاها و دوباره‌كاري‌ها، افزايش سرعت حل مسايل و تصميم‌گيري‌ها، كاهش هزينه‌ها، تفويض اختيارات بيشتر به اعضاء و روابط اثربخش و خدمات مطلوبتر به ارباب رجوعان مي‌گردد. (Sarrafizadeh, 2007).
ادامه مقاله به طور کامل در فایل اصلی موجود است.
