موارد استفاده : منبع کمکی انجام پژوهش
منابع فارسی: دارد
منابع لاتین: دارد
پیشینه داخلی جدید: دارد
پیشینه خارجی جدید: دارد
نوع فایل: Word قابل ویرایش
تعداد صفحه: 42 صفحه
شماره فایل 548
امروزه، امنیت را میتوان به عنوان مهمترین و اساسیترین اصل در تدوین راهبرد توسعه ای جهانگردی در جهان مطرح نمود. متغیرهایی مانند امنیت، همواره شاخص ترین پارامتر در جلب جهانگردان داخلی و خارجی محسوب میشود. به همین دلیل، کارشناسان بر این باورند که بازنگری جهانگردی و امنیت ملی بسیار ضروری است و جهانگردی با مؤلفههایی مانند امنیت، صنعت حمل و نقل، هتل ها و جاذبهها ارتباطی بسیار نزدیک دارد و نا امنی در هریک ممکن است امنیت جهانگردی را به مخاطره اندازد.
از دیدگاه روان شناختی، احساس امنیت پیکرهای چند بعدی را میسازد و از عوامل متعددی ناشی میشود و در ارتباط با شرایط اجتماعی و افراد مختلف به گونه های متفاوت ظهور یافته و سنجش واندازه گیری آن نیز به شیوههای گوناگونی صورت میگیرد. این احساس ناشی از تجربههای مستقیم و غیر مستقیم افراد از شرایط و اوضاع پیرامونی است(اصفهانی، 1390 ،71).
بعنوان مثال، یک شرکت سرمایه گذار بین المللی اگر در ارزیابی کارشناسی خود، محیط و مقصد مورد نظر را از نظر ویژگی امنیتی مناسب نیابد و امنیت مالی و جانی توریست را تأمین نبیند قطعاً سرمایه خود را به آن منطقه منتقل نخواهد کرد. از طرفی، نقش و تأثیر صنعت جهانگردی در ترسیم امنیت ملی یک کشور چنان است که اکثر کشورهای توسعه یافته با وجود دارا بودن منابع کلان اقتصادی و درآمد، ترجیح می دهند بر روی صنعت توریسم متمرکز شوند. حضور مستقیم بازدیدکنندگان و گردشگران در یک کشور علاوه بر توسعه اقتصادی و تبادلات فرهنگی، آن کشور را به عنوان یک قطب امن گردشگری به جهانیان معرفی می کند.
در این زمینه می توان به نقش 1) دولت ها، 2) برنامه ریزی، 3) هویت فرهنگی، 4) عوامل سیاسی و اداری و 5) شبکه راه ها به عنوان عناصر تأثیرگذار در امنیت جهانگردان اشاره کرد( صیدایی و هدایتی مقدم، 1389، 103). موفقیت و رشد پایدار گردشگري در گرو عملکرد مناسب چرخۀ گردشگري و عناصر و عوامل متعددي است که روي هم رفته سامانۀ گردشگري را تشکیل میدهند. این مؤلفهها هر یک در سامانۀ مذکور اهمیت خاصی داشته و با سایر مؤلفهها ارتباط تنگاتنگی دارند. یکی از مهمترین این عوامل که رونق و توسعۀ گردشگري در گرو آن است"امنیت گردشگران و مقصدهاي گردشگري"، است(اصفهانی،1390، 16).
ادامه مقاله به طور کامل در فایل اصلی موجود است.
