قابل استفاده در: مقاله نویسی و انجام پژوهش های علمی
منابع فارسی: دارد
منابع لاتین: دارد
پیشینه داخلی جدید: دارد
پیشینه خارجی جدید: دارد
نوع فایل: Word قابل ویرایش
تعداد صفحه: 31 صفحه
کد فایل: mb 464
در مقابل اين روش ، روش يادگيري سنتي است که يک طرفه، معلم محور و بدون انگيزش کافي از سوي دانش‌آموزان است. در اين روش پل ارتباطي بين يادگيرنده و معلم، سخنراني و متکلم‌الوحده بودن معلم است و جايي براي تفکر خلاق دانش‌آموز نيست. ویژگی روش‌هاي سنتی تدریس عبارت است از ارائه دروسی برای کل کلاس که نتيجه آن، صرف وقت برای کار درجا و نشستنی است نه مبتني بر افزايش خلاقيت و اشتراک فراگير.
در طول این مدت، دانش‌آموز به تنهایی روی تکالیف تعیین شده کار می‌کند و طوطي‌وار از محفوظات خود که در اثر تکرار به وجود آمده براي حل مسائل و پرسش‌هاي معلم، استفاده مي‌کند. روشهای سنتی به روش‌هایی گفته می‌شود که اکثر مدارس دنیا، در طول تاریخ آموزش و پرورش از آن استفاده کرده‌اند و امروزه نیز یکی از متداول‌ترین روشهای حاکم بر مدارس هستند. مهمترین این روش‌ها، روش حفظ و تکرار، سخنرانی، پرسش و پاسخ، نمایشی، ایفای نقش، گردش علمی، بحث گروهی و روش آزمایشگاهی است. روش حفظ و تکرار از قدیمی‌ترین روشهای آموزشی است. محور فعالیت در این روش، حفظ و تکرار مطالب آموزشی است.
در این روش، انضباط بسیار سخت و آمرانه است و به علاقه، استعداد و تفاوت‌های فردی شاگردان توجه نمی‌شود. روش سخنرانی نیز سابقه‌ای طولانی دارد. اساساً این روش ارائه داده شفاهی از طرف معلم و یادگیری آن از طریق گوش کردن و یادداشت برداشتن از طرف شاگرد است.
در این روش معمولاً معلم فعّال و شاگرد پذیرنده و غیر فعال است. مراحل اجرایی این روش عبارت است از آمادگی برای سخنرانی، مقدمه، ارائه محتوا و جمع‌بندی و نتیجه‌گیری. در هریک از این مراحل، مسائلی را باید مورد توجه قرار داد؛ مثلاً در مرحله آمادگی، سخنران باید از نظر تجهیزات و از لحاظ علمی و عاطفی کاملاً آماده باشد. در مقدمه‌ی سخنرانی ایجاد رابطه بین معلم و شاگرد، جلب توجه شاگردان، ایجاد انگیزش ، استفاده از پیش سازمان‌دهنده و گرفتن پیش آزمون بسیار مهم است؛
زیرا زمینه‌ی لازم را برای شنیدن محتوای سخنرانی فراهم می‌کند. در مرحله ارائه متن و محتوای سخنرانی، سخنران باید به جامع بودن محتوا و سازماندهی منطقی آن، رابطه جزء با کل، همبستگی تسلسلی مطالب، ایجاد رابطه بین هدف و محتوا و جلب توجه مستمر شاگردان در طول سخنرانی با به کارگیری محرک‌های مختلف – فعالیت‌های جسمی و استفاده از طنز و پرسش و پاسخ – توجه داشته باشد. در جمع‌بندی سخنرانی، معلم حتی‌الامکان باید سعی کند از وجود شاگردان استفاده کند.(مک کيچي و کوليک، 1975، 182)
ادامه دارد ...
