قابل استفاده در: مقاله نویسی و انجام پژوهش های علمی
منابع فارسی: دارد
منابع لاتین: دارد
پیشینه داخلی جدید: دارد
پیشینه خارجی جدید: دارد
نوع فایل: Word قابل ویرایش
تعداد صفحه: 22 صفحه
بعد از پرداخت حق اشتراک فایل شماره 256 را دانلود کنید.
خانواده مهم ترین نهاد تربیتی جامعه و نخستین پرورشگاه فرد محسوب می شود. بیان هر سخنی درباره تربیت کودک و نوجوان، بدون توجه به نقش حیاتی خانواده ناقص است(به پژوه، 1380). عملکرد خانواده به زمینه هایی مانند: توانایی خانواده در هماهنگی با تغییرات، حل تضادها و تعارضات، همبستگی بین اعضاء، موفقیت در اعمال الگوهای انضباطی، رعایت حد و مرز بین افراد و اجرای مقررات و اصول بر این نهاد با هدف حفاظت از کل سیستم خانواده بستگی دارد(گلدنبرگ و گلدنبرگ، 1998).
از نظر عملکرد می توان خانواده ها را در دو دسته عملکردی و غیر عملکردی تقسیم کرد: خانواده های عملکردی، مشکلات خود را با درجات و در زمان بندی های متفاوت حل می کنند. در واقع، خانواده منظومه های باز است که اعضاء به طور عاطفی به هم پیوسته اند، البته برای گسترش هویت فردی خود نیز تشویق می شوند. فضای چنین خانواده هایی مملو از عشق و پذیرش بدون قید و شرط است. در نتیجه، تعارض را تحمل می کنند و با میل و رغبت، درخواست کمک یکدیگر را اجابت می کنند(استریت ، 1985 ؛ به نقل از تبریزی و علوی نیا، 1379).
خانواده غیر عملکردی حالت بسته دارد و اعضاء از لحاظ عاطفی به حال خود رها شده و جدا از هم هستند. مرزهای بین اعضاء سخت و حتی مبهم است. عشق مشروط بوده و اعضاء خانواده برای گسترش هویت فردی، تشویق نمی شوند. خانواده از قبول مشکل و یا درخواست کمک خودداری نموده و به نظر می رسد، مشکلات ادامه می یابند و یا به شکل های دیگر بروز می کنند(پیکرستان، 1380).
نقش خانواده در سلامت روانشناختی کودک و نوجوان هیچ جامعه ای نمی تواند ادعای سلامت کند چنان چه از خانواده های سالم برخوردار نباشد بی هیچ شبهه هیچ یک از آسیب های اجتماعی نیست که فارغ از تاثیر خانواده به وجود آمده است . خانواده اساسی ترین نهاد جامعه پذیر کردن کودکان به ویژه در سال های حساس اولیه زندگی است خانواده تحت شرایط صحیح ،کودکان را آماده می سازد تا توانایی های بالقوه خود را شناسایی کنند و به عنوان افراد بالغ ، نقش های سود مندی رادر جامعه به عهده گیرند .
کودکان در فرایند جامعه پذیری خانواده ، امر ونهی والدین ،تقلید و همانند سازی را که مهمترین شیوه های انتقال ارزش ها ، هنجار ها و سنت های اجتماعی است یاد می گیرند ودر حقیقت ،در خانواده است که کودکان می آموزند که چه چیزی درست و چه چیزی غلط است . طبیعی است که خانواده نقش قابل ملا حظه ای در شکل گیری شخصیت و رفتار کودک دارد. پژوهش ها نشان می دهد که خانواده، موثرترین عامل محیطی در رشد و تحول شناختی کودک است و بسیاری از مشکلات کودکان از خانواده های آنها ناشی می شود(کامبرینگ و گراهام ، 1989). به طوری که خانواده به عنوان یکی از محیط های موثر در سلامت جسمی و روانی فرد در نظر گرفته می شود(وود ، 1995).
در مجموع، ادراک نوجوان از خانواده اش غالباً رابطه مستقیم و محکمی با کارکرد روان شناختی او دارد(میلیکان و همکاران، 2002). همچنین مطالعات انجام شده توسط فرانکلین و هافربری (2000) و برنشتاین و همکاران(1990) نشان دادند، که محیط خانواده بطور مستقیم و غیرمستقیم بر بهزیستی روانشناختی و سلامتی فرزندان موثر است. یافته های احمدی(1381)،
در مورد نقش عملکرد خانواده بر سلامت روان شناختی نوجوانان در کنار سایر یافته هایی که نشان می دهد خلق و خوی بچه ها و سازگاری آنها با تغییرات در سبک زندگی خانواده ارتباط دارد(شیبر و جانسون ، 1992) یا اینکه درگیری ها و خشونت بین والدینی ممکن است تاثیر شدیدی بر بچه ها بگذارد، که انزوای از جامعه، اضطراب و افسردگی و ناایمنی را به همراه داشته باشد(پورتس و همکاران، 1992) و اینکه دلبستگی جوانان تحت تاثیر محیط روانی- اجتماعی و تجارب آنها در طی دوران رشد قرار می گیرد(تاناکا و همکاران، 2008) موید تاثیر محیط خانوادگی بر سلامت و بهزیستی روانشناختی نوجوانان است. یکی از عوامل بسیار مهم و اثر گذار بر رفتار فرد ، خانواده است .
محیط خانواده اولین و با دوام ترین عاملی است که در رشد شخصیت افراد تأثیر می نماید . کودک خصوصیاتی را از والدین خود به ارث می برد بدین طریق پدر و مادر در زمینه رشد و پیشرفت فرزندان را فراهم می آورند نفوذ والدین بر فرزندان تنها محدود به جنبه های ارثی نیست ، بلکه پدر و مادر، در آشنایی کودک به زندگی جمعی و فرهنگ جامعه نیز، نقش مؤثری را ایفا می کنند . موقعیت اجتماعی خانواده ، وضع اقتصادی آن ، افکار و عقاید ، آداب و رسوم ، ایده آلها و آرزوهای والدین و سطح تربیت آنان در طرز رفتار کودکان نفوذ فراوان دارد ( شریعتمداری، 1369) مهمترین تماس های کودک در خانواده با والدین است این تماس ها نقطه کانونی فرهنگ کودک را ایجاد می کند.
رفتار اولیاء کودک چه خشن ، چه محبت آمیز و چه منع کننده باشد یا او را آزاد بگذارد، غالباً مطابق الگوهای فرهنگی خاص انجام می گیرد به هر حال کودک طبق فرهنگ خاص پدر و مادر خود مراقبت و تربیت می شود و رفتار او از جنبه های مختلف ، مطابق با فرهنگ جامعه ای می باشد که در آن زندگی می کنند و نظر و رأی پدر و مادر نیز در آن مؤثر است ( ساعتچی، 1369) نوع زندگی خانگی کودک، در رشد شخصیت او نیز تأثیر مهمی دارد و این نیز بوسیله والدین معین می شود مادران و پدرانی که به علت تجارب قبلی دوران کودکی خود ، در انجام دادن وظیفه خطیر خود، تزلزل و عدم اطمینان خاطر احساس می کنند، ثبات عاطفی ندارند و به فرزندانشان نظر نامساعد دارند، یا درباره روش تربیت با یکدیگر موافق نیستند، در این صورت زندگی نامطلوبی برای رشد شخصیت و سلامت روانشناختی کودکان و فرزندان فراهم خواهند آورد (شعاری نژاد ، 1372).
شک (1998) در پژوهش خود به بررسی رابطه عملکرد خانواده با سلامت روان شناختی، سازگاری تحصیلی و مشکلات رفتاری نوجوانان چینی پرداخته است. یافته های وی نشان می دهد نوجوانانی که عملکرد خانواده خود را نامطلوب گزارش داده بودند، در مقایسه با نوجوانانی که عملکرد خانواده خود را خوب گزارش کرده اند، مشکلات بهداشت روانی و رفتارهای مشکل دار بیشتری داشته¬ اند.
ادامه دارد ...