موارد استفاده : منبع کمکی انجام پژوهش
منابع فارسی: دارد
منابع لاتین: دارد
پیشینه داخلی جدید: دارد
پیشینه خارجی جدید: دارد
نوع فایل: Word قابل ویرایش
تعداد صفحه: 33 صفحه
شماره فایل 551


قسمتی از این مقاله:

توجه به کارکنان و در رأس آن عملکرد شغلی آن‌ها به عنوان بزرگ ترین و مهم ترین سرمایه سازمان، پدیده‌ای است که در طول چند دهه اخیر رشد فراوانی داشته است. بسیاری از تحولات سال‌های کنونی که در قالب نامتمرکز کردن نظام مدیریت و کارگردانی، کاهش لایه‌های سازمانی، مشارکت کارکنان در فرآیند تصمیم‌گیری و اموری که از این دست پدید آمده اند، جملگی به این دلیل است که نگرش سازمان‌ها نسبت به نیروی کار دگرگون شده و کارکنان سازمان از تعریف کهنه و نارسای دوره پس از انقلاب صنعتی رها شده و با تعریف تازه، «منابع پرارزش» شناخته می شوند.

هم اکنون سازمان‌های صنعتی، بازرگانی و حتی خدماتی بیش از پیش برای بالا بردن درجه بهره وری خود به افزایش توان تخصصی، رضایت و دلبستگی منابع انسانی خود روی آورده‌اند و بهره‌وری را با بهبود بخشیدن به عملکرد شغلی و کیفیت زندگی آنان مربوط ساخته‌اند (دولان، رندال و شولر ، 1380).

يكي از نتايج توجه به مفهوم كيفيت زندگي در برنامه‌ريزي شهری در نظر گرفتن نتايج و اثرات كيفي توسعه بر روان و حيات معنوي انسان است (کلارک ، 2008). . از طرف ديگر مطابق تعريف، كيفيت زندگی ممكن است منعكس كنندة رابطۀ انسان با محيط باشد.

در اين ميان، در مكاتب مختلفی در روان‌شناسی محيط به مقولۀ ادراک انسان از محيط و رابطۀ انسان با محيط پرداخته شده است. در ادبيات روان‌شناسی محيط، انسان موجودی پيچيده است كه انگيزش او نيروی هدايت كننده و سازمان دهنده ادراک، شناخت و رفتار هدف‌مند آدمی در محيط است (مطلبی، 1380).

ادامه مقاله به طور کامل در فایل اصلی موجود است.