قابل استفاده در: مقاله نویسی و انجام پژوهش های علمی
منابع فارسی: دارد
منابع لاتین: دارد
پیشینه داخلی جدید: دارد
پیشینه خارجی جدید: دارد
نوع فایل: Word قابل ویرایش
تعداد صفحه: 40 صفحه
کد فایل: mb 359
يک ساختار مرتبط با ساختار هيجانی، بازداری هيجانی است (راجر و نشوو ، ١٩٨٧؛ کينگ و همکاران، ١٩٩٢) . بازداری هيجانی به "کاهش ابراز عاطفی، "چه به طور ارادی، مانند "بازداری فعال " و چه به طور غير ارادی، اطلاق ميشود (کينگ وامونز، ١٩٩٠). راجر (١٩٧٩)، بازداری هيجانی را تمايل به بازداری و سرکوب هيجان تجربه شده، تعريف ميکنند.
بازداری، به عنوان يک ساختار اساسی در تاريخچه شخصيت و سلامت مطرح ميشود (کينگ و همکاران، ١٩٩٢)؛ چنانچه بازداری هيجانهای منفی، بويژه خشم به عنوان محور الگوی شخصيتی مستعد سرطان "ريختC" فرض ميشود (تاکون و همکاران، ٢٠٠١) و ارتباطی قوی بين کنترل هيجانی و مقدرنگری وجود دارد (واتسون و همکاران، ١٩٩٩).
از سوی ديگر لازاروس (١٩٩٩) عقيده دارد که معتقدين به سرنوشت (آنهايي که معتقدند کنترل شخصی کمتری دارد)، بيشتر احتمال دارد که احساس افسردگی کنند. (راجر،1998) ابراز هیجان را به عنوان يک متغير شخصيتی فرض ميکنند که ارتباط بين تنيدگی و بيماری را تعديل ميکند.
ادامه دارد ...